tag:blogger.com,1999:blog-25562423378050110882024-03-21T09:48:16.232-07:00zero journalzerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.comBlogger39125tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-42177380802363049972018-03-19T08:05:00.000-07:002018-03-19T08:05:43.081-07:00Ika-Tatlumpu't Anim Na Paglalakbay : Kaluluwang Gumagala<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Namiss ko bigla magsulat dito sa munting blog na ito akala ko noong una hindi na ako muli pang makakasulat dito sapagkat naging busy na rin ako sa iba't-ibang mga bagay. Pero marahil tadhana na mismo ang nagdala sa akin dito para muli magsulat.<br />
<br />
Anu na nga ba ang nangyari sa akin simula ng pansamantala kong naiwan ang blog na ito. Marami rami rin ang nangyari siguro ang masasabi ko lang ay hindi ko pa rin talaga alam kung anu nga ba ang gusto ko madami ang gumulo sa akin isipan na para akong timang minsan na kinakausap ko ang aking sarili na sana kung hindi ako naging ganito anu nga kaya ang aking lagay.<br />
<a name='more'></a><br />
Minsan naisip ko rin kung hindi ako naging ganito marahil marami rami akong naransan na maganda kumpara ngaun. Isa na doon ay yung tipong madali ka lamang makakapasok sa trabaho na gusto mo dahil hindi ka ganito. Kasi aminin naman natin sa sarili natin na hindi basehan ang talino lamang kailangan meron ka rin na aking ganda ng mukha upang mas maging maaliwas ang pag-uusap ninyo kung sino man ang maghire sa ito sa trabaho.<br />
<br />
O hindi naman kaya minsan naiisip ko rin siguro kung hindi ako naging ganito anu na nga ba ang narating ko sa buhay, siguro mas maaliwalas na ang takbo ng buhay ko, walang masyadong sakit na nararamdaman sa bawat takbo o liko o agos ng buhay. Hindi masyadong nahihirapan sa bawat apak mo sa gusto mong tahakin na landas.<br />
<br />
Pero sabi nga nila kung ganito na talaga ang binigay sa iyo tangapin mo na lang at nandamin kahit minsan na para gusto mo nang sumuko dahil sa hirap ng pinagdadaanan mo lalo na kung wala ka ng makapitan na pisikal na tao. (Oo alam ko may Bathala pero iba pa rin naman yung nakakausap mo ng harapan at nasasbihin ng problem pag hindi mo na kaya).<br />
<br />
<br />
Ayy ewan hindi ko talaga alam kung hanggang saan ako kakapit sa bawat pagsubok na meron ako pisikal o emosyonal..<br />
<br />
Siguro hanggang dito na lang muna itong yugto na ito. Hanggang sa susunod na paglalakbay na lamang......<br />
<br />
<br /></div>
zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-29780115216219189842015-07-13T09:27:00.000-07:002015-07-13T09:42:36.108-07:00Ika tatlumpu't lima na paglalakbay : Kaarawan walang handaSabi nila dapat kung kaarawan mo dapat maghanda ka daw sapagkat ito ang magsisilbi mong selebrasyon sapagkat nabuhay ka sa mundong iyong ginagalawa. Pero paano ka ba ang magdadaos ng isang selerasyon gayon kapos ka naman sa buhay ika nga nila isa ka lamang alipan sa mundong ito.<br />
<br />
Hindi pa na mas masaya na magpasalamat at magdasal na lamang sa maykapal sapagkat nabigyan ka pa ng isa pang taon para mabuhay sa magulo ngunit masayang mundo na ito?<br />
<a name='more'></a><br />
Ngayon taon lang ako di gaano naglalabas para sa akin kaarawan, di para umiwas sa selebrasyon para sa mga kaibigan kundi para na rin mas maging maayos at malaman ko kung anu nga ba ang kahalagahan ko sa mundo na ito, oo nabubuhay tayo ng may rason, rason na hindi pa natin alam kung anu nga ba ang dahilan, may mga pagpipilian nga tayo ngunit wala naman itong katiyakan kung magiging maayos nga ito pero kagaya nga ng sabi ng iba, paano mo malalaman ang isang bagay o gawain kung hindi mo ito bibigyan ng pagkakataon para subukan... Mahirap oo sobra pero sa bandag huli dun mo naman malalaman ang halaga ng ginawa mo hindi ba? Kung dapat mo pa bang gawin muli ang bagay na iyon o hindi ba?<br />
<br />
Parang sa pag-ibig din minsan, oo nasaktan ka ng sobra pero hindi dahil nasaktan ka ng sobra hindi ka na magmamahal muli hindi ba? Sana tao rin naman talaga yan eh kaya nga meron tayong puso at utak na dapat natin gamitin ng husto, oo pwede makinig sa payo ng iba pero sa bandang huli sino ba ang gagawa, hindi ba ikaw din naman?<br />
<br />
Ayyy ewan magulo na ito nasulat ko mula sa simpleng kaarawan napunta na tayo sa pag-ibig marahil magkadugtong talaga ang dalawan bagay na iyon sa atin.<br />
<br />
So paano hanggang dito na lang muna ako alam ko matagal akong nawala sa mundong ito pero wag kang mag-aalala babalik at babalik pa rin ako para maglabas ng kaunting saloobin......zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-68523831457467659252015-03-10T07:51:00.000-07:002015-03-13T07:17:13.107-07:00Ika tatlumpu't apat na paglalakbay : Kawalan<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Matapos ang isang mahabang pagpapahinga muli ako nagbalik sa mundo aking kinagisnan, isang mundo nagsisilbing munting tahanan. Minsan naisip ko na lamang na mas masarap na sa mundong aking kinagisnan kumpara sa ngayon. Marahil siguro nasanay na lamang ako sa mas maayos at malayang galaw kumpara sa mga ganung uri ng pamamalakad.<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Minsan hindi na natin napapansin ang pag-ikot ng mundo, isang mundo na puno ng pagnanasa na sa ating palagay ay dapat lumayo sapagkat alam naman natin na puno ito ng kasalanan...<br />
<br />
<br />
Itutuloy....</div>
zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-36003302232844050512015-02-01T07:58:00.002-08:002015-02-01T07:58:25.408-08:00Ika tatlumpu't tatlong paglalakbay : Panahon na naman ng Pag-ibig<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<i><b>"Panahon na naman ng pag-ibig. Panahon na naman aahh. Panahon na naman ng pag-ibig. Gumising ka</b></i><br />
<i><b>tara na."</b></i><br />
<br />
Sinu nga ba ang di makakaalam ng kantang yan na pinasikat ng bandang Rivermaya noong 90s, malamang kung alam mo kung anu ang kanta na yan ang napaimdak ka din sa bawat likiro nito.<br />
<br />
<a name='more'></a><br /><br />
Sabi nga nila minsan ang pag-ibig may mga bagay na sinusunod na minsan ay di mo alam kung tama nga ba ang bagay na iyon, kasi alam naman natin na mahirap magpanggap na masama lalo na kung kasama mo ang mahal mo sa iyong paglalakbay.<br />
<br />
Minsan masasabi natin ewan ko nga ba kung bakit nauso pa ang mga feb-ibig na yan sa buwan na yan eh pwede naman gawing buwan-buwan o araw-araw yan kung mahal mo naman talaga ang isang tao, hindi ba?<br />
Di mo na kailangan pang hantayin ang buwan ng Pebrero para lamang masabi mo na ito ang pinakamasayang buwan para sa iyo.<br />
<br />
Oh siya dito muna matatapos to, alam ko maikli pero di bale sa susunod medyo mahaba na ito lalo na ngayon "panahon na naman ng pag-ibig".</div>
zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-74547969170192371052014-12-26T03:34:00.000-08:002014-12-26T03:34:59.022-08:00Ika tatlumpu't- dalawa na paglalakbay : Kilig, pintig, haay pag-ibigIsang damdamin nabuo sa di inaasahang pagkakataon, isang damdamin masarap sa pakiramdam animo'y pagkasama mo ang iyong mahal ay nawawala na ang lahat ng pagod at iyong paghihirap.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://mytagalogquotes.com/wp-content/uploads/2014/10/Kinikilig-Patama-Quotes.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://mytagalogquotes.com/wp-content/uploads/2014/10/Kinikilig-Patama-Quotes.png" height="400" width="400" /></a></div>
<br />
Ito na naman ako muli nagbabalik sa di inaasahang pagkakataon, di ko rin alam kung anung pumasok sa utak ko at bakit ako muling nagtitipa dito sa harap ng kumputer. Marahil siguro dahil sa isang pangyayari na naganap noong nakaraang linggo kung saan isang malapit na kaibigan ang kinasal.<br />
<br />
<a name='more'></a><br /><br />
Aminin mo minsan nangarap ka din na sana sa tamang panahon ay makasama mo ang iyong mahal sa harap ng simbahan at pagbibigay kayo ng iyong mga pangako kung saan dapat ninyong tuparin hanggang kayo ay nagsasama.<br />
<br />
Isa marahil sa mga pangarap ng lahat ay maging masaya sila sa mga relasyon papasukin nila kahit na alam naman nila na maraming pagsubok, pagsukan na kung saan magbibigay sa kanila ng pundasyon upang muling maging matibay at maging malakas sa darating na panahon at pagkakataon.<br />
<br />
<b><span style="font-size: large;">Kilig, Pintig, haay pag-ibig... </span> </b>Mga salitang nababasa sa mga nobela, napapanood sa telebisyon o mga salitang nababanggit ng iyong mga kaibigan pag meron silang mga buhay pag-ibig!<br />
<br />
<b><span style="font-size: large;">Kilig</span></b> isang masayang pakiramdam na ayaw mo ng mawala sa iyo lalo na kung ang iyong kasama ay mahal mo ng lubos, kilig na nagbibigay saya sa bawat araw na babangon ka sa iyong higaan o bago ang iyong pagtulog. Kilig na kahit sa ngiti pa lamang niya ay napapawi na ang iyong lungkot na nadarama. Kilig sa bawat simpleng pag-aalaga sa iyo. Kilig sa bawat bitaw ng mga kesong linya. Kilig sa bawat palitan ng mga kuro-kuro... Ahhhh basta ang alam ko pag walang kilig di na yun pag-ibig.<br />
<br />
<b><span style="font-size: large;">Pintig</span> </b>isang uri ng damdamin na di mo mawari kung anu ito, isang di pagkaraniwang nagyayari pagkaharap mo na ang iyong mahal yung tipong di mo alam ang gagawin mo kasi ang iyong pakiramdam ay parang ewan... Basta ang alam ko kasama yan sa pagtibok ng puso yun na yun...<br />
<br />
<b style="font-size: x-large;">haay pag-ibig </b>kagaya ng nasulat ko sa nakaraang paglalakbay pag-ibig ay ang makapangyarihang sandata para sa lahat ngunit madaming aspeto ito, una pag-ibig ay magsisilbing paraan mo para maging masaya ka sa bawat ginawa mo, pag-ibig din ang maaring dahilan ng paggawa mo ng masama para sa kapwa. pag-ibig din ang sisira sa ito. Isang pag-ibig na di mo alam kung anung dahilan at nauso ito. Isang pag-ibig na anino'y bigla na lamang susulpot ng walang dahilan at ung meron man marahil si lecheng kupido na ang makakasagot sa bagay na yan.<br />
<br />
<br />
Ay basta ang alam mo Kilig, pintig, haay pag-ibig ay iisa lang yan na bumubuo sa pagkatao mo!<br />
<br />
So paano hanggang sa susunod na paglalakbay na lang!<br />
<br />
Bathala nawa.zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-2310947010815529152014-11-13T08:03:00.002-08:002014-11-13T08:03:28.324-08:00Ika tatlumpû-isa na paglalakbay : Pumapagibig101 <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Sabi nga nila "<b><i>pagtumibok ang puso, wala ka ng magagawa kundi sundin ito.</i></b>" Sinu ba naman ang di nakakaalam ng kanta na yan, di ba? Marahil maraming magtatanung kung paano nga ba umibig at kung kailan nga ba ito dapat simulan?<br />
<a href="https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash2/v/t1.0-9/487410_282323441871500_855396590_n.png?oh=ae7fc72dbf27ada920bc511af91da70e&oe=54EC38F4&__gda__=1423996181_1b1a28201c9ee9069c0bd16c8bcd772a" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="147" src="https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash2/v/t1.0-9/487410_282323441871500_855396590_n.png?oh=ae7fc72dbf27ada920bc511af91da70e&oe=54EC38F4&__gda__=1423996181_1b1a28201c9ee9069c0bd16c8bcd772a" width="400" /></a>Para sa akin ang pagibig ay isang mahiwagang pangyayari na di mo alam kung saan at kailan ito mangyayari, hindi ba?<br />
Minsan yung inaakala mong wala lang sayo yun pala meron na, dahil di mo lamang binibigyan ng pansin ang bawat pintig ng puso mo.<br />
<a name='more'></a><br />
Meron naman nagsasabi na kung kailan ka di maayos kaya ito darating sa iyo o kaya naman yung matagal mo ng kababata na di mo alam na naghihintayan lamang kayo kung kailan kayo magsasabi ng mga nararamdaman ninyo sa isa't-isa, hindi ba?<br />
<br />
Oo! Masarap magmahal at pinamahal ngunit kabalikat ng magmamahal ay isang responsibilidad kung saan dapat pareho kayong handa sa lahat ng bagay lalo na sa panahon ngaun sapagkat ay gusto ng karamihan ngayon ay isang mabilisan usapan dahil sa modernong takbo.<br />
<br />
Pansin mo noong panahon ng mga lolo’t-lola natin mahaba ang proseso ng ligawan sapagkat isa itong paraan upang malaman at makilala nila ng isa’t-isa ng husto upang ng sa ganun ay di nila basta-basta pakakawalan ang isa’t-isa.<br />
<br />
Ang pag-ibig ay punong-puno ng sakripisyo, sakrisyo sa mga nangyayari sa paligid mo, sa sarili mo at higit sa lahat sa kasintahan mo, lahat yan dapat mong paghandaan sapagkat sa pagmamahal di lamang puro sarap ang dapat mong isipan dahil darating din sa puno na may mga bagay kayong dapat ibigay at isakripisyo pero wag lamang dumating sa punto na maghihiwalay kayo dahil sa isang maling desisyon na ginawa ninyo.<br />
<br />
Dahil nabanggit ko na rin lamang ang salitang hiwalayan, ito ang masasabi ko diyan sa bagay na yan, maraming naghihiwalay na magkarelasyon dahil isang punto dito ang di tamang komunikasyon sa isa’t-isa, sabi nga ng isang kaibigan ko maliban sa tiwala ninyo sa isa’t-isa dapat alam mo din gamitin ang komunikasyon sapagkat ito ang magiging gabay ninyo sa isa’t-isa lalo na kung may mga bagay kayong di napag-uunawan at dapat kayo kayong machining sa isa’t-isa dahil kung puro bigay lang ng bigay ang isa, garantisadong sa hiwalayan din ang bagsak ninyong dalawa dahil hindi ninyo binigyan ng tamang pansin ang salitang komunikasyon.<br />
<br />
Hanggang dito na lamang muna ang maglalakbay ko.<br />
<br />
Sa susunod na lamang ulit sana samahan mo pa rin ako at handa ka pa rin makinig sa bawat kwento ko.<br />
<br />
Bathala na wa!<br />
<div>
<br /></div>
<div>
<i><span style="font-size: x-small;"><b>Larawan mula kay google</b></span></i></div>
</div>
zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-86544938994510760012014-09-20T07:05:00.002-07:002014-09-20T07:05:57.970-07:00Ang pagpapatuloy ng tiwalaHabang tumatagal ang panahon marami din ang nagbabago, mga pagbabago na mas nagpapatatag sayo. Kaya naman ang bawat tiwala iyong bnibigay sa kanya at unting-unting nabubuo kahit sabihin natin na mahirap itong muling ibalik pa?<br /><br />Pero sabi nga nila lahat naman ng tao ay dumadaan dito upang malaman nila kung gaano nga ba sila katatag kaya kung sakali man dumating ang panahon na muling nawala ang tiwala mo sa ibang tao ay madali na lamang sayo ito.<br />
<a name='more'></a><br />Marahil sasabihin ng iba na bakit bigla ka na lamang kasi nagtiwala kung alam mo naman sa sarili mo na di naman ito dapat ibigay pa?<br /><br />Ang masasagot ko na lamang doon ay sapagkat lahat nilalang sa mundong ito ay di permanente at dapat sulitin na lamang natin ito. Minsan kahit mahirap magtiwala pang muli ay binigay mo, malay mo ang tiwala pala na iyon ay siyang magiging dahilan kung mas lumawak ang iyong pag-iisip sa iilang mga bagay-bagay. Hindi ba?<br /><br />Ikaw kaya mo bang binigay ulit ang tiwala mo sa isang taong nagsira nito sa hindi sinasadyang panahon? <br />zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-83619420311085306002014-09-15T07:22:00.002-07:002014-09-15T07:22:21.971-07:00Wasak na naman ang Tiwala.Kagaya ng nasabi ko sa mga narakaraang paglalakbay isa ang tiwala sa mahirap kunin at pagnakuha mo na ito siguraduhin mo lamang na kaya mo itong panindigan. Sapagkat ang tiwala ay kusang binibigay sa mga tao may mabuting budhi pero paano na lamang ang tiwala kung nabasag ito?<br />
<br />
Isa sa mga dahilan kung bakit ayaw ko maging malapit sa mga kaninong mga tao sa aking paligid sapagkat mabilis akong magtiwala, tiwala na binigay ko ng buo, walang labis at walang kulang.<br />
<br />
itutuloy....<br />
<div>
<br /></div>
zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-59875393481524020422014-08-29T07:34:00.002-07:002014-08-29T07:34:47.197-07:00Ika-dalawampu't siyam na paglalakbay : Tumutunghay sa kinabukasan (move-on)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://jonas.ph/wp-content/uploads/2014/07/aktwalnabiyahe.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://jonas.ph/wp-content/uploads/2014/07/aktwalnabiyahe.jpg" height="300" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; text-align: left;">larawan mula kay jonas.ph</span></td></tr>
</tbody></table>
Sabi nga nila may mga bagay na mahirap gawin kahit anung pilit mong gawin ito lalo't na kung ang bagay na iyon ay minsan ay labag sa iyong kalooban, bakit? simple lang marahil may mga bagay na kahit anung pilit mong maging maayos ay di maayos, ika nga nila pagnabasag mo na ang isang mamahaling baso at pilit itong mabuo, di na ito kailangan man mabubuo kahit sabihin nating nabuo mo ito pero may lamat na o di na husto hindi ba?<br />
<br />
<a name='more'></a><br /><br />
Parang sa pag-ibig, may mga bagay na minsan akala mo magiging ayos na kayo, masaya na, ika nga nila para kang nasa isang kwentong binuo mo sa iyong imahinasyon kung saan perpekto ang lahat, maayos, masaya at puno ng magagandang alaala na maaari mong babaunin sa iyong pagtanda. Pero alam naman natin na walang perpekto sa mundong ating ginagalawan sapagkat kahit anung gawin mong ayos o tama ang lahat ng bawat galaw mo, magkakamali at magkakamali ka pa rin sapagkat minsan mas inuuna natin ang ating damdamin kumpara sa ating utak, hindi ba?<br />
<br />
Ang paghihiwalay ay isa sa mga masakit na mararanasan mo sa pag-ibig lalo't-lalo kung ang dahilan ng inyong hiwalayan ang isang simpleng tampuhan lamang. Masakit yun sa parte ng iniwan sapagkat mas mag-iisip ito ng husto kung bakit nga ba siya iniwan? Hindi ba?<br />
<br />
Pero sabi rin nila ang paghihiwalay ng nag-iibigan ay hindi lamang katapusan ng isang magandang pagsasamahan ng pagkasintahan, maari din itong maging simula ng isang magandang pagbabago sa sarili kumbaga mas makikilala mo ang iyong sarili pagkatapos ng hiwalayan na iyon. Kumbaga titimbangin mo ang lahat ng aspeto mula sa paano nga ba kayo naging magkasintahan hanggang sa inyong paghihiwalay. Ngunit minsan mas nangingibabaw ang ang sakit ng iyong nararamdam sapagkat andun pa rin ang pakiramdam ng pangungulila ng iyong puso, hindi ba?<br />
<br />
Paano mo nga magMOVE-ON ang isang pusong napaso at nasaktan?<br />
<br />
Para sa akin isa ang MOVEON sa salitang madaling sabihin ngunit mahirap gawin sapagkat kung iisipin mong mabuti para kang masisiraan ng bait dahil pakiramdam mo ay para kang nawalang ng kaluluwa, ika ng nila ang karelasyon nila ang kanilang buhay, ngunit na isip ba nila na kaya naman nilang mabuhay ng wala ang kanilang relasyon sapagkat unang-una ay nabuhay sila ng wala ito, hindi ba? O mas tamang sabihin na naging parte na lamang sila ng kanilang buhay upang mas maging malakas at mas makita nila kung saan nga ba nila kayang gawin ang isang bagay?<br />
<br />
Ika nga nila di lahat ng bagay ay puro masaya may lungkot din.<br />
<br />
Hindi ba nila naisip na maari isa itong senyales na maaring hindi pa talaga handa ang kanilang puso para sa ganung pagkakataon?<br />
<br />
Ikaw sa iyong tingin sa paanong paraan nga ba magmove-on sa pag-ibig?<br />
<div>
<br /></div>
<div>
So paano kita-kits uli sa aking susunod na paglalakbay!</div>
</div>
zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-75563025954268273992014-07-07T03:55:00.000-07:002014-07-07T05:47:44.489-07:00Mundo ng Kapatiran (fraternity) sarap o hirap<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTX_bfUePg8XDMD5v6wIg_NGNf8CkfzJaPpx9w7AMCkZEA1xckz" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTX_bfUePg8XDMD5v6wIg_NGNf8CkfzJaPpx9w7AMCkZEA1xckz" height="315" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">larawan mula kay google</td></tr>
</tbody></table>
Isa sa mga malaking balita ngayon sa Pilipinas ang pagkamatay ng isang neophyte dahil sa tinamo niyang mga pasa at sugat dahil sa isang hazing o mas tamang sabihan na isang proseso para makapasok ka ng lubos sa kanilang organisasyon.<br />
<br />
Maraming nagsasabi na hindi naman kailangan pang sumali sa isang kapatiran kung alam mo naman ang iyong kakayanan o abilidad sa bawat bagay na iyong ginawa hindi ba? At isa pa anung nga ba ang dahilan kung bakit kailangan mong sumali pa sa kapatiran na alam mo naman na maari kang mapahawak dahil sa proseso sa pagpasok nito, marahil sasabihin ng iba upang mas lumawak pa ang iyong network o maaring makatulong sila sa iyo sa takdang panahon na kung sakaling kailangan mo na sila o dahil naghahanap ka ng isang kalinga na hindi naiibigay ng iyong pamilya o maaring dahil trip mo lang.<br />
<a name='more'></a><br />
Hindi na malaking isyu sa ating bansa ang mga ganitong suliranin aminin natin sa ating sarili na malaki rin ang naibahagi ng kapatiran sa mundo ng edukasyon, pulitika, trabaho o maging sa pamamalakad sa isang organisasyon kinabibilangan mo, kung ako ang iyong tatanungin kung dapat nga ba ikaw sumali sa kapatiran marahil ang masasagot ko lamang sa iyo ay depende kung anu nga ba ang dahilan at ang dahilan na iyon ay dapat malalim sapagkat alam naman natin na hindi biro ang pagpasok lalo't may kasabihan na oras na tumapak ka sa pinto ng kapatiran ay hindi ka na maaring umayaw o bumitaw pa at kung bibitaw ka naman kapalit naman nito ang iyong buhay. Bakit hindi? Sapagkat nalaman mo na kung sinu-sinu ang mga membro, kung saan nagaganap ang mga pag-uusapan at ang proseso paano maging isang membro. Ika nga sa larong basketbol do or die ang labanan dito.<br />
<br />
Kaya para sa akin dapat pag-isipan mo itong mabuti, hindi dahil halos ng kakilala mo ang membro dito o dahil makikita mo kung anu ang ginagawa nila. Mas mainam pa rin na alam mo sa sarili mo na kaya mo naman tumayo sa iyong sarili.<br />
<br />
Pero ang isa sa mga mabuting naidudulot ng kapatiran sa iyo ay ang sekyuridad sa iyong sarili, sapagkat di sila yung tipong mang-iiwan sa ere na basta-basta at alam nila kung hanggang saan ka dapat tulungan, maliban dito aktibo rin naman ang ilan sa mga kapatiran na sa community service, medical mission at kung anu-anu pang mga bagay na ikakabuti sa isang kumunidad.<br />
<br />
Masasabi ko rin masarap din silang kausap dahil mas nagiging malawak ang iyong pag-unawa sa ilang mga bagay mula sa maruming mundo ng pulitika, kasaysayan at kung anu-anu pa. Dito mas magiging bukas ang isip mo sa ilang sa mga posibilidad na kaya mo pa lang gawin ang isang bagay na akala mo ay di mo na kayang gawin pa pero dahil sa tulong ng kapatiran ay nagawa mo ito.<br />
<br />
Kaya para sa akin depende talaga kung saan ka ba kapatiran (fraternity) chapter na mapupunta maaring sa mabuti o sa masama.<br />
<br />
Ikaw naranasan mo na bang marecruit ng kapatiran (fraternity)?<br />
<div>
<br /></div>
zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-72445781817079677192014-07-01T04:30:00.000-07:002014-07-01T04:30:00.434-07:00Si Hulyo at Ang Maskara<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://fc04.deviantart.net/fs49/i/2009/181/3/c/Maskara_by_Thanatos111.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://fc04.deviantart.net/fs49/i/2009/181/3/c/Maskara_by_Thanatos111.jpg" height="242" width="320" /></a></div>
Hulyo nanaman pala ang bilis ng araw di mo na mamalayan pasko nanaman...<br />
<br />
Ilan beses man tayong madapa kailangan pa rin nating tumayo at ipagpatuloy ang buhay, ika nga nila may mga bagay talaga na di natin hawak at hayaan na lamang natin na ang Dios ang gumawa ng paraan upang maging masaya at maging maayos ang lahat.<br />
<br />
Isa yan sa mga laging isipin ko tuwing dumating ang panahon kung saan may mga suliranin na dumating sa akin o maging sa mga itinuturi kung mga kaibigan pero syempre wag lamang umasa sa kanya dapat gumawa ka rin ng paraan para mas maging maayos at lahat ikaw nga sa ng isang matandang kasabihan "nasa dios ang awa, nasa tao ang gawa" hindi ba? Kaya naman dapat alam mo din kung anu nga ba ang dapat mong gawin.<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Minsan kahit hirap na hirap ka na sa isang bagay pilit mo pa rin itong ginawa di dahil para maging masaya ka kungdi dahil gusto mo na maging maganda at maayos ito sa paningin ng ibang tao pero naisip mo ba na tuwing ginagawa mo ang bagay na iyan at parang hindi na ikaw ito? Oo parang hindi na ikaw sapagkat ipinapakita mo dito yung maskara na pilit mong sinusuot tuwing gumagawa o may kaharap kang tao. Oo minsan masarap ilagay ang maskara para maitago mo ang sakit at hapdi ng iyong nararamdaman pero di sa lahat ng oras ay dapat mo iyong isuot sapagkat parang lumalabas na hindi na ikaw yun kungdi ibang persona na ito..<br />
<br />
Persona na pilit mong itinatayo at ipinapakita na kahit na ayaw mo ay pikit mo paring pinakita, ika nga nila huwad na pagkatao. Darating din ang panahon na ang persona na ginawa mo ang makakasanayan mo na at maaring di mo na ito matatangal sa iyong sistema.<br />
<br />
Kaya kung ako sa iyo dapat maging totoo ka na lamang sa iyong sarili, oo minsan na mas maganda na nakamaskara ka na lamang pero kung titignan mo lagay ay mas mainam na ipakita mo kung sinu ang tunay na ikaw, yung walang halong pagbabalat kayo sapagkat mas mamahalin ka ng mga taong nasa paligid mo at mas makikilala ka nila ng husto, husgahan ka man ng iba dahil sa pagiging totoo mo sa iyong sarili kahit paano ay wala ka naman halong pagbabalat kayo at tinatapakan na tao.<br />
<br />
oh paano hanggang dito na lamang ang kwento ko sa maskara.<br />
<br />
Ikaw nakailang maskara ka na ba?<br />
<div>
<br /></div>
zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-7424381979760774502014-06-02T05:51:00.001-07:002014-06-02T05:51:16.203-07:00Ang di ordinaryong cafeSabi nga ng karamihan ang pagpunta sa isang cafe ay nagiging isang lifestyle na lalo na ang mga kabataan ngaun lalo't pang ang dami-dami ng nagsisilabasan na parang mga kabute. Pero paano mo nga ba malalaman kung worthy pa ang pagstay o pagkain o pag-inom ng isang tasang kape sa kanilang cafe.<br /><br />Marahil sasabihin ng isang ordinaryong tao bakit nga ba nahuhumaling ang mga kabataang ito sa isang tasang kape kung tutuusin naman 3 in 1 na kape ay pasado na, iba yung panahon namin kaunting kwentuhan lamang sa veranda, swak na ang bonding. Pero kung titignan mo nga namang ang lifestyle ng mga kabataang katulad ko (oo pagbigyan ninyo na ko bata pa ko haha), pumunta sila sa cafe di dahil sa pagkain o sa kanilang inumin kungdi dahil sa karanasan mismo sa loob ng cafe. <br /><br />Aaminin ko isa ako sa mga madalas na laman ng mga cafe sa iba't-ibang sulok ng kamaynilaan di dahil sa may mga freebies dito kungdi masarap magsulat sapagkat tahimik at kung kasama ang mga kabarkada mo na talaga naman na mas nagiging mas masaya pa ito.<br /><br />Sa isang tasang kape na inorder ninyo bawat isa ay matagal maubos di dahil tinitipid ninyo ito kungdi dahil mas maraming kwentuhan na nagaganap kumpara sa pag-inom, minsan pa nga mas matagal pa ang oras ninyo sa cafe kumpara sa mga ordinaryong mga araw na magkakasama kayo, hindi ba?<br /><br />Marahil masasabi kung naging maganda rin ang epekto ng pagkakaroon ng mga cafe sa isang lugar sapagkat mas mga bagay talaga na sa cafe mo lamang ito mailalabas.<br /><br />So paano hanggang dito na lamang ang aking kwento patungkol sa cafe.<br /><br />Malay madalas na pala tayong magkita, di lang natin napapansin.<br /><br />zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-34142398135519078232014-04-24T05:31:00.003-07:002014-04-24T05:31:33.311-07:00Puso Ang UnaMatagal-tagal na rin simula ng huling tipa ko dito sa aking munting mundo na ako ang gumawa, madami na rin pala ang nagbago simula ng nawala ako, pagbabago na maaring maging mabuti at masama.<br />
<br />
Pero kagaya nga ng sabi ng karamihan, walang permanente sa mundo na ito, lahat ng bagay o lugar ultimo ang tao nagbabago kahit saan mo tignan.<br />
<br />
Mahirap man aminin pero madami na rin pala ang nagbago sa aking paligid, di ko rin alam na ang bawat pahinga ko ay katumbas ng isang taong buhay, mahirap man intindihin pero sabi nga nila di mo naman kailangan intindihin ito, damhin mo lamang at ituloy ang ang agos ng buhay pero paano nga ba magpapatuloy ang agos ng buhay ng isang tao kung alam mo na sa iyong sarili na may mga bagay na hindi na maari pang mangyari sa hinaharap?<br />
<br />
Pero katulad ng isang linya sa isang pinilakang tabig di natatapos ang lahat sa isang lungkot, lahat ng bagay may saya, pero paano ka nga ba sasaya kung alam mo na kaunti na lamang ang natitirang buhay mo sa mundo, hindi ba?<br />
<br />
Pero syempre bakit mo naman iisipin pa ang buhay na maikli kung maari mo naman itong sulitin sa bawat oras, minuto o segundo!<br />
<br />
Sa bawat araw na lumilipas maaring maraming pagbabago pero sana wag ka sumabay sa pagbabago na iyon sa pagkat maaari ang pagbabago na iyon ay makasama sa iyo, sa atin?! Dahil may mga pagbabago na hindi natin gusto o mas tamang sabihin na ayaw natin gawin dahil alam natin na ang pagbabago na iyon ay maaring ikasira natin, na maaring di na tayo ulit magtampo pang muli.<br />
<br />
Sa bawat tibok ng iyong puso dapat sundin pero sabi nga nila gamitin mo rin ang iyong utak, kaya nga mas mataas ito sa puso sapagkat may mga bagay na mas mainam na ayusin muna bago damhin ito.<br />
<br />
Pero paano kung minsan tuso ang puso, puso na maaring naging manhid na sa lahat ng bagay ngunit ang utak ay naging bukas naman sa mga posibilidad? Anu nga ba ang dapat sundin sa dalawa?<br />
<br />
<br />
Hanggang dito na lamang ang aking munting kwento.zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-7511886392874915262014-03-26T04:20:00.002-07:002014-03-26T04:20:41.146-07:00Problema nga namanSabi nila lahat ng tao sa mundong ito ay may mga problema nasa iyo na lamang yun kung paano mo aayusin pero may mga problema na talaga na indi mo alam kung paano nga ba ayusin lalo pa ang problemang iyon ay hindi naman talaga nagmula sa iyo kungdi ipinasa lamang, ika nga nila problema ko solusyunan mo, oo masakit mang isipin pero parang ganyan ang ang nararanasan ko ngaun sa puntong ito sapagkat di ko mawari kung anu ba ang problema nila at bakit kailangan lagi na lamang akong mag-aayos ng mga gusot nila sa buhay? Di porke isa lamang akong litralista at masasabing nagtratrabaho sa isang malaking kumpanya ay ako na lamang ang aako sa mga problema nila. Di ba nila na isip na may mga problema din akong dinadala at hanggang ngaun ay di ko pa rin alam kung kaya ko nga bang itong bigyan ng solusyon. Lalo na ngaun na di ko alam kung anu nga ba ang nangyayari sa katawan ko sapagkat may mga bagay na bigla na lamang akong inaatake nito.<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Minsan masarap umiyak pero sa tingin ko mas masarap na matulog na lamang para hindi mo na paramdaman ang problema at sakit na iyong nararamdaman. Oo, alam ko na dapat harapin ang problema sapagkat maari ito ang magbigay sa iyo ng isang opurtunidad upang mas makilala mo ang iyong sarili at mas bigyan mo ng pansin ang nangyayari sa iyong paligid, ngunit paano mo nga ba ito gagawin kung sa tignin ng iba na ok ka naman at masaya sa bawat araw na nagdadaan.<br />
<br />
Oo ngumingiti ako sa bawat araw pero sa likod ng mga ngunit na iyon ang sakit at mga batong animo'y ayaw matangal at mukhang dumadami pa ito sa bawat araw na dumadaan.<br />
<br />
Minsan naisip ko na lamang sana hindi na lamang ako dumaranas ng ganito sapgakat alam ko naman sa sarili ko na mahiya ako, oo mahiya ako sa kabila ng mga ipinapakita kung lakas at katatagan sa buhay.<br />
Ikaw paano mo nga ba hawakan ang iyong problema?<br />
So paano hanggang sa muli na lamang nating pagkikita.<br />
<div>
<br /></div>
zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-36305039563880837622014-02-12T04:34:00.000-08:002014-02-12T04:34:10.770-08:00Ika dalawampu't apat paglalakbay : Pula nga ba ang kulay ng Pag-ibig?Pula nga ba ang kulay ng pag-ibig? o kaya naman bakit nga ba pula ang kulay ng pag-ibig? Bakit hindi itim? puti? asul? o kaya naman ube?<br />
<br />
Isa ito sa mga katanungan na minsan madaling sagutin lalong-lalo na kung naranasan mo na ang umibig ng wagas, sabi nga nila sa pag-ibig maraming nababago,binabago at nabago. Minsan di natin mawari kung anu nga ba ang tunay nararamdaman ng isang tao.<br />
<br />
Pero sabi nila may dalawang dahilan kung bakit naging pula ang kulay ng pag-ibig. Una kung ikaw ay tinamaan ni kupido talaga naman mararamdaman mo ang lahat ng saya at tuwa, kumbaga nakikita ito sa aura ng isang tao at ang ikalawa ay kung nabigo ka sa pag-ibig sapagkat sinasalamin nito ang iyong damdamin kapag malungkot ka kumbaga may mga pagkakataon na bigla ka na lamang na umiiyak sa di maipaliwanag na dahilan hindi ba?<br />
<br />
Ikaw sa tingin mo bakit nga ba kulay pula ang kulay ng pag-ibig?zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-26052199757075501382014-02-05T04:45:00.001-08:002014-02-05T04:45:16.615-08:00Ika dalawampu't tatlong paglalakbay : TiwalaIsa sa mga napakahalagang aspesto ng pagkakaibigan o maging sa higit sa isang kaibigan ang salitang "Tiwala". Tiwala na di hinihingi kundi kusang itong binigay sa nararapat na tao sa iyong buhay, hindi ba?<br />
<br />
Ngunit paano kung ang tiwalang ibinigay mo ay binalewala ito, anung ang iyong gagawin?<br />
<br />
Malalang mawawalan ka na ng ganang binigay ulit sa kanya ito lalo't kung ang iyong pinagbigyan ng tiwala ay isa sa mga naging malapit sa iyo? Ika nga nila minsan kung sinu pa ang itinuturing mong totoong kaibigan ay siya pa pala ang wawasak sa tiwalang ibigay mo ng lubusan.<br />
<br />
Minsan naiisip ko na lamang kung bakit nga ba minsan ang bilis natin magbigay ng tiwala sa isang tao? Marahil likas na sa atin ito lalo na kung alam mo ang taong ito ang karapat-dapat. Pero dadating din sa punto na mapapaisip ka na lamang na, "Bakit nga ba?"<br />
<br />
Sabi nga sa isang kanta ng Parokya ni Edgar, "Parang tiwala pag nasira na mahirap nang ayusin pa, di kayang ipagdikit ang tiwala pag napunit! Parang nangyari kailan lang..."<br />
zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-76683471080982201482014-01-27T05:13:00.000-08:002014-01-27T05:14:56.108-08:00Ika dalawapu't dalawang paglalakbay : Isang Tasang KapeDi ko na namalayan na paubos na pala ang kapeng aking tinimpla, masakit man alalahanin ang bawat sakit ng nakaraan pero ito naman ang magiging sandata ko para naman sa hinaharap, hindi ba?<br />
<br />
Dahil wala na ang tinimpla kung isang tasang kape ay naisipan kung tumakbo muna sa kalsada tutal masarap naman ang hangin ngaun malamig, malamang mas lalong mapapasarap ang aking pagtulog.<br />
<br />
Paglabas ko pa lamang sa aking bahay nagulat ako sapagkat may mga batang nakahiga sa pinto, di ko malamang kung anu ang aking gagawin, itataboy ko ba siya o tutulugan sapagkat ramdam ko ang kanyang paghihirap sa ganyang kalagayan, kaya naman dali-dali ko siyang ginising upang tanungin ng iilang mga bagay mabuti ng makasiguro.<br />
<br />
Bata, anung ginagawa mo sa ganitong oras ng gabi at nariyan ka pa sa harap ng aking tahanan, sabi ko.<br />
<br />
Hermano, paumanhin po sa aking ginawa sapagkat wala akong natutuluyan ngaun dahil lumayas po ako sa aming tahanan. ani ng bata.<br />
<br />
Ako naman nag-isip-isip sapagkat mukhang may pinag-aralan ang batang ito base na rin sa aking pananalita at paggamit ng wikang espanyol, kung tutuusin iilan lamang sa mahihirap na bata ang gumagamit, kaya naman di ako nag-aksaya ng panahon na tanungin ulit sya kung anu nga ba ang tunay na nangyari sa akin at kung bakit siya umalis sa kanilang tahanan.<br />
<br />
Maari ko bang malaman ang dahilan kung bakit ka lumayas sa iyong tahanan iha at mukhang di ka lamang isang ordinaryong paslit sapagkat marunong kang gumamit ng wikang espanyol. ani ko<br />
<br />
Tama mo ang iyong tinuran hermano sapagkat may lahi po aking Espanyol, parehas pong Espanyol ang aking mga magulang ngunit lumaki po ako dito sa Pilipinas kaya kahit paano ay bihasa na rin ako sa paggamit ng wiking tagalog. ani ng batang paslit<br />
<br />
Mabuti naman kung ganun, ngunit di mo pa sinasagot ang aking ikalawang katanungan, anung nangyari at bakit ka lumayas sa iyong tahanan iha? ani ko<br />
<br />
Sapagkat hermano nagkaroon ng malaking pagtatalo ang aking mga magulang at mayroon po akong natuklasan na di ko maatim na magagawa ito ng aking ama. sabay iyak ng batang paslit.<br />
<br />
Oh siya bata, tumahan ka diyan, di ko na aalamin kung anuman yang bagay na iyan sapagkat problemang pampamilya na iyan. sabi ko.<br />
<br />
Salamat mo hermano. ani ng batang paslit.<br />
<br />
Ilang saglit pang di ko na namalayan na napapasarap na pala ang aming kwentuhan, ang dami kung natutunan sa kanya, oo bata lamang siyang tignan ngunit subalit ang kanyang isipan ay hinubog na ng panahon. Masaya ako at kahit papaano ay nakatulong ako sa maliit na paraan na sa tignin ko ay tama.<br />
<br />
Pero bago pa matapos ang aming kwentuhan at maubos ang isang tasang kape, nag-iwan siya ng isang palaisipan sa akin, sinu nga ba itong batang ito?<br />
<br />
Di ko nalayan na umalis na siya ng parang bula anino'y namalikmata lamang ako.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-64082691251560254752014-01-24T04:24:00.000-08:002014-01-24T04:24:03.049-08:00Ika dalawaput isang paglalakbay : Biglang Liko<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ang lamig ng gabi ay talaga naman nakakagigil at di mo mawari kung paano ito malalaban.<br />
<br />
Pumunta ako balkonahe ng aking bahay upang makapag-isip ng mga iilan mga bagay at alamin kung paano nga ba matatangal itong lamig na ito sa akin katawan.<br />
<br />
Dahil sa di ko makatiis ay pumunta ako sa kusina upang magtimpla ng kapeng barako para kahit paano ay mapawi nito ang lamig sa aking katawan pagtapos ay bumalik ako sa balkonahe upang tignan ang mga taong dumaan sa kalye, ang kalye kung saan maraming nagaganap!<br />
<br />
Bata pa lamang ako ay naging palaruan ko ang ang kalye aking tinitignan, marami akong alaala dito pero ang isa sa mga di ko makakalimutan ay kung saan may nakilala akong isang magandang estranghero. Sa aking pagkakatanda nasa ika siyam na baitang na ako dito kung saan naghahanap ang aking katawan ng isang milagro.<br />
<br />
Dahil na rin siguro dala ng kabataan ko at gusto sumubok sa iba't-ibang mga bagay kaya naman sumama ako sa magandang dilag na iyon hindi ko mawari kung anung ginawa niya sa aking upang ako'y mapasunod niya hanggang sa umabot na kami sa likuan ng kalye kung saan matatanaw muna ang isang lumang gusali. Gusaling anino'y niluma na ng panahon dahil sa anyo nito.<br />
<br />
Di ko na alam na unti-unti na pala kami magkalapit animo'y alam na ng katawan ko kung anu ang dapat gawin sa kanyang harapan, ika nga nila andyan na ang palay at handa ng tumuka ang manok. Unti-unti nababawasan ang aming mga samplot kasabay nito ang di matigil na halikan akala mo ay may kasamang magmamahal. Dahil sa bilis ng pangyayari ay nagising na lamang ako sa isang malambot na kami at katabi ko pa rin ang magandang dilag na ito. Habang ako naman ay litong-lito sapagkat di ko alam kung tama nga ba ang aking ginawa sapagkat pinalaki akong mayroon respeto sa babae, kahit anu pa man ang kanyang katayuan sa buhay ngunit marahil dahil na rin sa kuryusidad kaya ko iyon nagawa. Pero may isang bahagi sa akin utak na nagsasabing mainam lamang yan sapagkat natural lalaki ka kaya nagawa mo ang bagay na iyon at siguro naman akong nasarapan ka sa bawat indayog ninyo sa kama, hindi mo ba napansin na pagod na pagod ka at tignan mo hanggang ngayon ay naghihina pa ang babaeng iyong nasa tabi.<br />
<br />
Dahil di ako makatiis ay bigla na lamang akong nagbihis ng aking mga damit anino'y iniwan ang magandang dilag at tinatro na lamang bilang isang mababang uri o mas kilala bilang isang babaeng kalapati.<br />
<br />
Dali-dali akong tumakbo patungo sa aking tahanan upang maligo dahil di ko gusto kung anuman ang aming ginawa ng araw na iyon, araw na nagpatuliro sa aking isipan.</div>
zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-43779712203001457922014-01-21T04:58:00.001-08:002014-01-21T04:58:20.051-08:00Ika-dalawampung paglalakbay : Halingling ng gabi<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://libidoatlikido.files.wordpress.com/2011/07/italocalvino-cosmicomics-thedistanceofthemoon1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://libidoatlikido.files.wordpress.com/2011/07/italocalvino-cosmicomics-thedistanceofthemoon1.jpg" height="320" width="400" /></a></div>
Maganda at masarap ang simoy ng hangin ngaun unang buwan ng taon anino'y para kang nasa ibang bahagi ng mundo dahil sa di tamang klima na nararanasan natin ngaun, ito din ang panahon kung saan masarap matulog na lamang sa apat na sulok ng iyong silid tulugan at namnamin ang lamig ng hangin.<br />
<br />
Ngunit subalit may mga bagay talaga na di mo kaya pigilan sa kahit anu pa man dahilan nito, dahil hahanap-hanap ng iyong katawan ang init nito, init na animo'y magtatanggal ng lamig sa iyong katawan na siyang magiging dahilan nito upang maging sabik sa bawat indayog nito.<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
Gabi na puno ng pagnanasa na anino'y handa kang gawin ang lahat makuha mo lamang ang iyong inaasam-asam na init, init na papawi ng lahat ng malamig na panahon, minsan kahit ayaw ng iyong isipan na gawin ito magagawa mo sapagkat di mo na alam na ginagawa na mo ang bagay na gustong-gustong gawin ng iyong katawan.<br />
<br />
Magising ka na lamang ng isang araw na may isa kang katabi na estranghero, isang estranghero na nagbigay sayo ng isang masarap na init na nagpapawi sa iyong gabing malamig ngunit ang iyong inaakalang estranghero ay siya pa lang kaibigan mo, kaibigan mo na kahit kailangan ay di nawala sa iyong tabi pero hindi mo ba naisip na maaring hindi lamang pagkakaibigan ang ibig niyang ipahiwatig sa iyo?<br />
<br />
Ilang linggo na rin ang nakakaraan noong huling nakasama mo ang inaakala mong estranghero, ilang linggo na rin ang nakakalipas di pa rin mawaglit sa iyong isipan ang mga halingling, halingling na mas lalo nagbibigay sa iyo ng init upang mapawi ang lamig.<br />
<br />
Pagkatapos mong mag-isip ng ilan mga bagay di mo na malayan na magkasama naman kayo sa apat na sulok ng silid upang pagbigyan ang init ng iyong mga katawan, ngunit sa hindi inaasahang pagkakataon ay huminto ka ay ibinigkas ang mga salitang mas lalong nagpainit sa gabing malamig, ang salitang matagal ng gusto marinig ng iyong inaakalang estranghero.<br />
<br />
Matapos ninyong pagsaluhan ang init na ito ay nagsalita ang estranghero sinabi niyang, "alam ko ang dahilan kung bakit kailangan mong gawin to, oo di ko rin mawari kung bakit nga ba ako nagpapagamit lamang sa ito pero mismo ang puso ko na ang nagdikta nito, iniibig kita matagal na! Di ko lamang maamin sa akin sarili sapagkat alam kung may tamang pagkakataon at lugar upang sabihin ito."<br />
<br />
Ngunit isang malakas na suntok ang iyong binigay, isang suntok na muntik ng sumira sa iyong samahan sapagkat ang suntok na iyon ang sumisimbolo na mahal mo din siya na hindi mo lamang maamin dahil sa mga iilang mga bagay.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
-fin-</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Isang kwento na gawa lamang ng aking malikot at magulong isipan sa malamig na panahong ito.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Larawan ng buwan ay kuha mismo sa google.com </div>
<br />
<br />zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-81289715301068155022014-01-16T04:58:00.000-08:002014-01-16T05:11:14.026-08:00Ikalabing - siyam na paglalakbay : Segundo<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.marketingdirecto.com/wp-content/uploads/2012/03/un-segundo.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.marketingdirecto.com/wp-content/uploads/2012/03/un-segundo.jpg" /></a></div>
"walumpu’t anim na libo apat na raan ang nasa palad ko, walumpu’t anim na libo apat na raan pano ko gagamitin to parang hangin dumaan at naglaho, salamat sa diyos bukas may panibago, walumpu’t anim na libo apat na raang segundo, di ko na sasayangin to" isa ito sa mga naging paborito kung awitin ng nagdaan mga araw, di ko mawari kung bakit, siguro dahil sa mga nagaganap sa akin ngayon, dahil ang bilis-bilis ng oras may mga bagay na di mo na napapansin dahil sa bilis ng panahon, may mga pagkakataon pa nga na di mo na alam kung anu na nga ba ang araw ngaun.<br />
<br />
<a name='more'></a><br /><br />
Sabi nga sa isang kasabihan "Ang oras ay ginto", tama nga naman yun dahil may mga bagay na dapat gawin sa tama at wag basta-basta bira ng bira sa mga ginagawa mo sa buhay, ika nga namnamin mo ang bawat segundo ng buhay mo, mahirap man o madali, masakit man o masarap, dahil ang bawat segundo lumilipas ay isang segundo na di mo na maari pang balikan pa. Dahil kahit saan mo tignan ito di na kaya pang balikan sapagkat walang bagay o makina na pudeng magpabalik nito.<br />
<br />
Kaya naman kung may mga naging katampuhan kang tao kung kaya naman makipag-ayos sa taong iyon ikaw na mismo ang gumawa ng paraan para maging maayos kayo, hindi ba? Ngunit subalit may mga bagay din talaga sa mundo ito na minsan naiisip mo na lamang na sana mas mabilis pa ang oras sapagkat ayaw kung maranasan ang bagay na ito, mga bagay na pilit mong tinatakasan o iniiwasan.<br />
<br />
Ikaw anu ang gusto mo ang pagbagal ng oras o ang pagbilis nito?<br />
<br />
So paano hanggang sa muling paglalakbay uli.<br />
<br />zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-67349117596349502922014-01-13T03:45:00.002-08:002014-01-16T03:19:12.792-08:00Ikalabing - walong paglalakbay : Nagpagpo ang puso at isip<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.pusosapuso.org/images/heart.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://www.pusosapuso.org/images/heart.jpg" height="160" width="320" /></a></div>
Sa ating mundo ginagalawan di natin tiyak ang mga bagay-bagay lalo na ngaun ang bilis ng takbo, may mga pagkakataon na lamang na nag-iisip ka na lang para sa ikakabuti at ikakasaya ng lahat ngunit walang kunsultasyon mula sa puso mo, tama ako hindi ba? Minsan may pagkakataon na lamang na gusto mo lamang makibagay o makisabay sa agos ng panahon o ng iyong mga kabigan sapagkat iyon ang gusto ng nakararami pero kung iyong titigbangin ito ay may parte ng iyong puso na nagsasabing mali o may kulang o hindi ka kuntento sa iyong pinaggagawa o pag-agos nito?<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Marami ang nagsasabi na mas mabuti na sundin ang iyong puso sapagkat iyon ang batayan ng iyong nararamdaman, ng iyong kasiyahan at magiging kuntento sa mga bagay-bagay. May nagsasabi naman na mas mabuting pairalin mo ang iyong isip sapagkat ito ang batayan ng iyong pag-unawa sa mga bagay at dito mo rin malalaman kung anu nga ba ang tama at mali at higit sa lahat kaya ito nasa taas ng parte ng ating katawan.<br />
<br />
Pero kung susumahin mo ang dalawang ito parehas naman itong tama hindi ba? Bakit hindi natin ito gamitin ng sabay! May mga bagay na hindi naman nating kailangan na madaliin ito, ika nga ng isa kung kaibigan "mas mabuti ng matagal ang lakad kung alam mo naman kung saan ka tutungo kaysa naman sa tulin ng inyong takbo di muna nakita ang ganda ng paligid" tama nga naman siya dapat natin namnamin ang mga bagay na nasa iyong paligid at paandarin mo ang parehong mahalagang parte nito ang puso at isip upang sa ganun ay mas lalo mong maintindihan kung tama o mali, o makikisabay ka ba sa agos na ito.<br />
<br />
Kung minsan naman mas mainam na huminto ka muna saglit at timbangin ito sapagkat dito maiisip o masasabi na mas ok pala pag pinagtagpo mo ang iyong isip at puso sapagkat andun ang tunay na kasiyahan nito.<br />
<br />
Ikaw anu ang iyong madalas na gamitin ang puso o ang iyong isip?<br />
<br />
Hanggang sa susunod na paglalakbay! <br />
<br />zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-6716837609091931932014-01-07T05:28:00.001-08:002014-01-07T05:30:51.978-08:00Ikalabing-pitong paglalakbay : Maselang Bahaghari<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://31.media.tumblr.com/tumblr_ktz132O0CR1qzapcio1_500.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://31.media.tumblr.com/tumblr_ktz132O0CR1qzapcio1_500.jpg" height="262" width="400" /></a></div>
Sinu nga ba ang hindi nakakaalam ng kantang "Maselang Bahaghari", sa aking tingin wala lalong-lalo na kung saan masarap pakingan ito kapag ikaw ay nalulumpay sa isang tabi ika nga ng kantang ito, "Maselang bahaghari sa aking isipan,'Wag kang mabahala di kita malilimutan,paglipas ng ulan ay mapapangiti ang araw<br />
'Wag sanang mawala ang maselang bahaghari" hindi ba? ang sarap, sarap sa pakiramdam pagnaririnig mo ang awitin ito.<br />
<br />
Bakit nga ba ito ang napili kong pamagat sa aking bagong poste? Simple lang naman ika nga ng kanta kung may mga problema o mga suliranin sa sa buhay na mabigat, siguro naman ako malalagpasan mo lalo-lalo kung may tiwala ka sa may kapal hindi ba?<br />
<br />
Hindi ko alam kung bakit anu napatipa sa araw na ito marahil nagkaroon ako ng lakas ng loob na pagpalabas ng ilan sa mga bago na aking napapansin sa paligid maging sa mundo ng tinatawag na "cyberspace", hindi ko mawari kung bakit nga ba karamihan sa mga kabataan ngaun ay mas binibigyan ng importansya ang mga problema na maliliit lamang kung tutuusin hindi naman dapat iyon problemahin hindi ba? Sapagkat sabi nga nila sumunod ka lamang sa agos ay darating din ang punto na magiging ok din ang lahat sa bandang huli.<br />
<br />
Kaya ikaw kaibigan kung may mga problema ka, dumulog ka lamang sa may kapal at siguro akong matutulugan ka niya, hindi man agad-agad na makakamit ito darating naman sa tamang oras, pagkakataon at lugar.<br />
<br />
larawan nakuha sa imahe ng googlezerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-26574056909046595102014-01-03T03:11:00.001-08:002014-01-03T03:11:13.475-08:00Ikalabing-anim na paglalakbay : Unang Putok, Unang Dugo<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Isang masaya at mapagpalang bagong taon sa ating lahat, nawa'y bigyan tayo ng lakas unang maging masaya at malagpasan natin ang anumang unos na darating sa atin sa pagpasok ng taong ito.<br />
<br />
Kahit minsan sa dati ng naging problema natin dapat pa rin tayong magpasalamat sapagkat nalagpasan natin ang nagdaan taon.<br />
<br />
Anu nga ba ang kwento ko ngaun bagong taon? Patuloy pa rin ba ang pagiging malungkutin ko sa kabila ng nakikita ng lahat sa aking masayahing mukha? O mas magiging maayos at mapili na ako sa mga taong magiging kasama mo sa paglalakbay na ito?<br />
<br />
Sana nga ng iba minsan di na natin alam kung sinu nga ba ang huwad o totoo sa dati ng ating nakikilala sa ating paglalakbay, ika nga nila minsan kung sinu pa ang naging malapit sa iyo ay siya pa ang sisira ng tiwala mo.<br />
<br />
Pero para sa akin huwad man o totoo ang mga nakakasalamuha ko ay ayos lang basta wala lang ginagawang labag sa mata ng Dios at tao hindi ba?<br />
<br />
Bakit nga ba ganito ang titulo ng aking poste ngaun? Simple lang naman dahil alam naman natin na pagsapit ng bagong taon maraming nadadali ng mga paputok dahil sa hindi wastong paggamit nito ay mas tamang sabihin na walang dispilina hindi ba? Kung tutuusin naman ay pude naman nating ganapin o salubugin ang bagong taon na walang nasusugatan dahil kung titignan mo ang ibang bansa wala silang mga natamaan hindi ba?<br />
<br />
Sana habang tumatagal ang takbo ng panahon ay matuto naman tayo sa mga nangyayari sa paligid, hindi porke alam natin na ang isang bagay ay di na tayo makikinig sapagkat nagmamarunong tayo.<br />
<br />
Ika nga nila walang taong nabubuhay para sa sarili lamang..<br />
<br />
So paano hanggang dito na lang muna ang paglalakbay kung ito, magkita na lamang tayo sa susunod.</div>
zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-52942741189553426412013-12-30T04:45:00.001-08:002013-12-30T04:45:31.535-08:00Ikalabing-limang paglalakbay : Simula at KatapusanSabi nga ng isang kanta "Heto na naman tayo parang kelan lang ang huli, gaano man kalayo tayo’y pinagtatagpong muli", isa na siguro mga kanta na nagbigay sa akin ng masaya ay malungkot na damdamin, masaya sapagkat magtatapos na ang taon, mawawala na ang hirap at pasakit na aking naramdam sa taong lilipas, malungkot sapagkat may mga bagay talaga na kahit anung limot na iyong gawin ay di pa rin masaya, kahit sabihin ng isip mo na ayaw muna ngunit kung ang puso mo naman ay nagsasabing tuloy pa rin.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSprB5-loVyyT4q-TRBLrslfITlYDNduLG8Ur_L7Mdb0rvaU9pP" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSprB5-loVyyT4q-TRBLrslfITlYDNduLG8Ur_L7Mdb0rvaU9pP" width="271" /></a></div>
<br />
Mahirap isipin pero ang taong 2013 na siguro ang masasabi kung umaapaw na paglalakbay (di ko man naisulat dito) sapagkat marami din akong mga lugar na napuntahan sa loob at labas man ng kamaynilaan, maraming nakilala mga nilalang mabuti man o hindi. May mga bagay na ding natutunan sa bawat pagkumpas ng oras, minsan naiisip ko na lang "anu nga kaya kung di ako ganito, mas madami kaya akong nakilala? mas binibigyan kaya nila ng halaga ang opinyon o kuro-kuro ko? o kung di ako ganito ngaun nakilala mo ba ang mga naging malapit o kakilala sa mundo ng blog?" madami naglalaro sa akin isipan habang nagtitipa ako ngaun, di ko nga alam kung anu ang aking naisip kung bakit ako biglang nagtipa dito, marahil siguro na gusto kung ipaalam na mahalin natin ang buhay natin sapagkat isa beses lamang tayong nabubuhay sa mundong ating ginagalawan. Kung tutuusin dapat wala na ako sa mundong ito sapagkat noong nakalipas na buwan ay muntik na akong mamatay dahil na rin siguro ay mga ilan bagay, sapagkat gabi na rin yun noong may pupuntahan akong isang piging sa lungsod ng Maynila kung saan tatawid na sana ako doon ng bigla na lamang may isang mabilis na itim na sasakyan ang bumangga sa akin, oo bumagga malakas ang impak ng pagtama sa akin dito, buti na lang ay di ako gaanong nasugatan at salamat din sa bumangga sa akin sapagkat napakabait niya tinanong pa niya ako kung may masakit pa sa akin, ang sabi ko na lamang ay wala kahit na mahilo-hilo na ako sa mangyayari at kailangan ko ng pumunta sa piging bago ako mahuli (oo mas importante ang piging kaysa sa buhay ko) di ko alam kung bakit iyon ang lumabas sa akin bibig, marahil nagpapasalamat na lang ako at buhay pa ako kahit na paminsan-minsan may masakit sa aking katawan.<br />
<br />
At katapusn na dito ko alam kung masaya ako sapagkat nararamdaman ko na maraming pagsubok na darating sa taong 2014 at kung anu man yun sana kaya kung lagpasan kagaya ng pagtawid sa isang malaking kalsada kaya ng mga nagbibilisan mga sasakyan.<br />
<br />
Hanggang dito na lamang muna ang aking paglalakbay, patawad kung magulo ang pagkakalahad ng kwento (kung meron man akung mangbabasa) hanggang sa muling pagtipa ng aking mga daliri.<br />
<br />
Larawan ay mula sa imahe ng google.comzerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2556242337805011088.post-57096846468780042013-11-07T02:39:00.001-08:002013-11-07T02:39:34.478-08:00Ikalabing-apat na paglalakbay : ParausanParausan isa yan katagang ginagamit ng isang taong walang alam kung di gamitin lamang ang isang tao para sa kanyang pansariling kaligayan.<br />
<br />
May mga bagay sa mundong ito na masasabi mong naging parausan mo sa pandanliang kaligayahan.<br />
<br />
Kagaya na lamang ng ginagawa ng isang ordinaryong tao dito sa mundo ay magparaos gamit ang makabagong teknolohiya, minsan di naman alam na nagpaparaos na pala tayo gamit ito sapagkat may mga bagay-bagay kang nakikita gamit lamang teknolohiyang ito kung baga ligtas ito sapagkat sinasaktan na tao o mahal sa buhay ngunit naisip mo na ba epekto nito sa iyong sarili dahil ang iyong ginagawang pagpaparaos ay di normal sapagkat inaabuso mo ang iyong sarili.<br />
<br />
Sabi nga nila ang importanteng tao sa mundong ito ay ikaw yun kaya naman parapat lamang na respetuhin mo ang iyong pagkatao at iyong katawan..<br />
<br />
Kaya naman kaunting respeto lamang sa iyong sarili.<br />
<br />
Ngunit kung di mo naman ito kayang pigilan ay maari mo naman ituon ang gawain na ito sa ibang bagay, kung baga gumawa ka ng isang magandang gawain o di kaya naman tawagan mo ang iyong kaibigan at kamustahin mo siya kung anu na ba ang bago sa kanya, malay mo sa ganun paraan mawala ang bagay na iyong iniisip, ika nga nila mas magiging maganda ang iyong araw kung may natulugan kang tao kahit sa simpleng pag-uusap lamang dahil sa pag-uusap na iyon nailalabas ng isang tao ang kanyang mga saloobin masama man ito o mabuti.<br />
<br />
<br />
<br />zerojournalhttp://www.blogger.com/profile/15635544920948278559noreply@blogger.com0