Simula pa lang ng nakilala kita ang gaan na ng pakiramdam ko sayo, sa isip ko sana ikaw na yung matagal ko ng hinahanap na kaibigan, kaibigan na andyan para tulugan ako sa mga problema ko, kaibigan na handang ibigay ang balikat para iyakan ko. kaibigan na handang umintindi ng mga pagchildish ko.
Pero sabi nga nila kung di para, di para sayo, noong isang araw lang akala ko magiging maganda ang gising ko dahil excited akong makita at makausap ka sa para sa plano ko sa aking project anniversary, pero pagdating ko sa bahay mo, narinig ko ang pag-uusapan ninyo ng iyong kaibigan.
image credit to google
Nagulat ako sa aking narinig akala ko, ok tayo bilang kaibigan, yun pala ang turing mo lang sa akin ay isang walang kwentang tao, dahil ang sabi mo sa kasama mo, "im doing that because he need some pathetic advice from me but were not friend or something maybe acquaintances yes.". Nagulat ko ng narinig ko yun mula sa iyong bibig, kaya naman dali-dali akong tumakbo papalayo sa iyong bahay, habang di ko na namamalayan na unti-unti pumapatak ang aking mga luha.
Sa bawat pag patak ng luhang ito, naisip ko, na may rason kung bakit ganun...
.................................................................
.............................................................
Itutuloy
